Szczegóły:

• czas trwania zabiegu: ok. 1 godziny
• specjalista wykonujący zabieg: lekarz
• znieczulenie: tak, miejscowe

Ptoza (opadająca powieka)

Opadająca powieka (ptoza) – schorzenie oczu, które dotyka nie tylko dorosłych, ale także i dzieci. Uznawane często tylko za defekt kosmetyczny, może w istocie zakłócać normalne widzenie lub przekształcić się w przypadłość nazwaną leniwym okiem. Opadająca powieka może być wrodzonym schorzeniem, następstwem starzenia się organizmu, lub chorób ogólnoustrojowych.

Objawy:

Głównym objawem, najbardziej widocznym jest opadanie powieki. Dotyczyć może to zarówno jednej, jak i dwóch powiek. W przypadku wrodzonej ptozy jest ona już zauważalna od najmłodszych lat– wówczas fałda górnej powieki jest dłuższa w stosunku do drugiej. Osoby dorosłe, cierpiące na to schorzenie, zazwyczaj pomagają sobie w lepszym widzeniu, poprzez uniesienie jednej z brew.

Przyczyny schorzenia:

• starzenie się skóry,
• nadmiar skóry,
• nadmiar złego oświetlenia w miejscu pracy,
• ukształtowanie twarzy przez osłabienie mięśnia dźwigacza powieki,
• uszkodzenie nerwu okoruchowego lub jądra nerwu w mózgu
• zmiany nowotworowe.

Należy również zauważyć, iż opadanie powieki może mieć związek z cukrzycą lub innymi chorobami, które są jej następstwem.

Jednakże, u większości osób powodem opadania powiek jest starzenie się organizmu. Po 25 roku życia ilość włókien kolagenowych znacząco spada, co powoduje, iż skóra traci swoją jędrność i sprężystość. Najbardziej widoczne jest to w okolicach, gdzie skóra jest najcieńsza, czyli właśnie m.in. na powiekach. Wraz z upływem czasu słabną również mięśnie odpowiedzialne za unoszenie brwi, co jest kolejnym czynnikiem wpływającym na rozwój ptozy. Niewłaściwie dobrane szkła kontaktowe, także mogą mieć w tej kwestii znaczenie.

Ptoza a operacja:

Zabieg powinien być dostosowany do przyczyn powstania ptozy. Przy poważnych schorzeniach, celem zabiegu jest poszerzenie pola widzenia, z kolei w innych sytuacjach, jest to uzyskanie młodszego i bardziej estetycznego wyglądu.

Plastyka powieki – operacja wycięcia nadmiaru skóry (blepharoplastyka)

Plastyka powiek to specjalistyczny zabieg polegający na usunięciu nadmiaru skóry i nagromadzonego tłuszczu z okolicy oka. Cała operacja trwa ok. 1 godziny i jest wykonywana ze znieczuleniem miejscowym. Po kilku dniach od zabiegu szwy zostają usunięte, a po tygodniu pacjent może wrócić do swoich obowiązków zawodowych. W zależności od indywidualnych cech pacjenta, efekt zabiegu utrzymuje się nawet do kilkunastu lat, a niekiedy jest on stały.

Wizyta kwalifikacyjna

Podczas wstępnej konsultacji z lekarzem chirurgiem należy poinformować lekarza o wszelkich dolegliwościach, przebytych chorobach, a także przyjmowanych lekach, witaminach oraz ewentualnych nałogach (np. paleniu). Zadaniem specjalisty jest z kolei poinformowanie pacjenta o przebiegu zabiegu oraz decyzja do niego się kwalifikuje.

Możliwe efekty: twarz odzyskuje młodzieńczy i wypoczęty wygląd, powieki nie ograniczają pola widzenia, usunięcie worków pod oczami, wygładzenie zmarszczek.

Wskazania i przeciwwskazania do zabiegu

Wskazania:

Osoby w różnym wieku – problemy z powiekami dotyczą zarówno osób starszych (z powodu osłabienia mięśnia okrężnego oka, utrata sprężystości skóry itd.), jak również osób młodych młode (z powodu dziedziczonych genów, wpływu śródkowiska itd.)

Przeciwwskazania:

• aktywne infekcje wirusowe lub bakteryjne,
• złe wyniki badań,
• ciąża i okres karmienia piersią,
• tendencje do tworzenia bliznowców,
• choroby nowotworowe,
• choroby psychiczne.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z cukrzycą i nadciśnieniem tętniczym.

Odwinięcie powieki dolnej lub górnej

Ta przypadłość polega na odstawaniu brzegu rzęsowego od powierzchni gałki ocznej. Przyczyną tego stanu rzeczy są najczęściej zmiany związane z wiekiem, takie jak m.in. zmniejszenie napięcia mięśnia okrężnego oka. zwiotczenie skóry powieki dolnej, tarczki powiekowej.

Odwinięcie powiek sprawia, iż gałka jest zaczerwieniona a oko łzawi – może to prowadzić do licznych stanów zapalnych, w tym owrzodzenia rogówki.

Kwalifikacja do zabiegu

Rozpoznanie schorzenia odbywa się poprzez rozmaite badania kliniczne (badanie w lampie szczelinowej, oględziny za dnia, palpacja).